W roku 1634, podczas wyprawy wojennej króla Władysława IV przeciwko Moskwie, Jakub Wejher, późniejszy wojewoda malborski, doświadczył wydarzenia, które na zawsze odmieniło losy miasta Wejherowo. Biorąc udział w oblężeniu warowni Biała pod Smoleńskiem, Wejher został zasypany w podkopie. Sytuacja była dramatyczna, a groźba śmierci realna.
W obliczu niebezpieczeństwa, Jakub Wejher złożył ślubowanie, że jeśli uda mu się wydostać z opresji, wybuduje kościół w swoich dobrach na cześć Trójcy Świętej i św. Franciszka oraz będzie z całych sił szerzył chwałę Bożą. Szczęśliwie udało mu się przeżyć, co stanowiło początek realizacji jego obietnicy.
Po powrocie do swoich dóbr, Jakub Wejher rozpoczął budowę kościoła i klasztoru, które stały się fundamentem rozwoju duchowego i kulturalnego regionu. Jego pobożność i determinacja zaowocowały nie tylko powstaniem świątyni, ale także założeniem miasta Wejherowo. Ta historyczna decyzja, będąca wynikiem dramatycznych przeżyć wojennych, uczyniła z Wejherowa ważne centrum religijne i kulturalne w regionie.
Dodaj komentarz