Trójmiejski Park Krajobrazowy (TPK) został założony w 1979 roku i obecnie zajmuje powierzchnię 19 930 ha, otoczony otuliną o wielkości 16 542 ha. Park został utworzony w celu ochrony i popularyzacji walorów przyrodniczych, historycznych i kulturowych, z zachowaniem zasad racjonalnego gospodarowania.
TPK obejmuje dwa rozległe kompleksy leśne położone na wysoczyźnie morenowej Pojezierza Kaszubskiego, przedzielone zurbanizowanymi terenami Wielkiego Kacka, Małego Kacka i Gdyni Dąbrowy. Kompleks północny obejmuje części Gdyni, Rumi, Szemudu i Wejherowa, a kompleks południowy, będący dwa razy mniejszy, obejmuje tereny Gdyni, Sopotu i Gdańska.
Jednym z najcenniejszych walorów przyrodniczych parku jest unikatowa polodowcowa rzeźba terenu, uformowana przez procesy związane ze zlodowaceniem bałtyckim, zwłaszcza jego ostatnią fazą pomorską sprzed 15-13 tysięcy lat. Park charakteryzuje się licznymi torfowiskami i jeziorami, takimi jak Wyspowo, Borowo, Pałsznik, Wygoda, Bieszkowickie, Zawiat, Okuniewko i Długie, niektóre z nich mają cechy pierwotnych jezior skąpożywnych. Krajobraz polodowcowy podkreślają także liczne głazy narzutowe.
W parku znajduje się wiele potoków, z których większość ma swoje źródła na jego terenie, np. Cedron, Cisówka, Marszewska Struga, Swelinia, Świemirowski Potok, Rynarzewski Potok, Prochowy Potok, Zajączkowski Potok. Największe cieki, takie jak Gościcina, Zagórska Struga, Kaczy Potok, Potok Oliwski i Strzyża, rozpoczynają swój bieg poza granicami TPK.
Specyficzne warunki środowiskowe, takie jak chłodne północne zbocza, głębokie doliny z potokami o charakterze podgórskim, obszary źródliskowe, aktywne erozyjnie tereny, torfowiska, czyste śródleśne jeziora i głazy narzutowe, sprzyjają zachowaniu bogatej flory i fauny.
Dodaj komentarz