Teodor Bolduan (1902-1939) zapisał się w historii Pomorza jako wybitny samorządowiec, wizjoner i polski patriota, którego życie zostało brutalnie przerwane w pierwszych miesiącach II wojny światowej. Jako wieloletni burmistrz Wejherowa (1933-1939) przyczynił się do znaczącego rozwoju miasta, pozostawiając po sobie trwałe dziedzictwo, które jest kultywowane do dziś.

Młodość i początki kariery zawodowej

Urodził się 11 stycznia 1902 roku w Kościerzynie, w kupieckiej rodzinie Ryszarda i Rozalii z Borzyszkowskich. Jego droga zawodowa rozpoczęła się dość wcześnie – po ukończeniu szkoły podstawowej podjął pracę, jednocześnie kontynuując naukę w szkole zawodowej.

Pierwszym znaczącym etapem w jego karierze zawodowej była praca w sklepie żelaznym Leona Czempisza w Toruniu, gdzie pracował od 1 kwietnia 1919 do 8 lutego 1920 roku. Po odbyciu służby wojskowej w Grudziądzu, powrócił do rodzinnej Kościerzyny, gdzie 1 marca 1921 roku rozpoczął pracę jako pracownik kontraktowy w starostwie. W tym okresie, wykazując niezwykłą determinację i zaangażowanie w rozwój osobisty, jako wolny słuchacz zdał egzamin maturalny.

Na czele Wejherowa – era rozwoju i modernizacji

Przełomowym momentem w karierze Teodora Bolduana był listopad 1933 roku, kiedy został przeniesiony służbowo do Wejherowa i mianowany tymczasowym burmistrzem miasta. Jego kompetencje i zaangażowanie zostały szybko docenione, czego dowodem było zatwierdzenie go na stanowisku zawodowego burmistrza w roku 1934.

Jako burmistrz Wejherowa, Bolduan aktywnie działał na rzecz rozwoju miasta. W okresie jego kadencji zrealizowano szereg istotnych inwestycji, które do dziś służą mieszkańcom Wejherowa:

• Wybudowano nowoczesny odkryty basen kąpielowy, spełniający wszystkie ówczesne standardy
• Powstały korty tenisowe, które funkcjonują do czasów obecnych
• Przeprowadzono liczne inwestycje komunalne, w tym rozbudowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz modernizację ulic

Działalność Bolduana wykraczała poza granice Wejherowa. Pełnił funkcję sekretarza Związku Miast Polskich oraz był aktywnym członkiem Polskiego Związku Zachodniego, co świadczy o jego szerokich horyzontach i zaangażowaniu w sprawy regionalne i ogólnopolskie.

Tragiczny koniec w cieniu wojny

Wybuch II wojny światowej dramatycznie przerwał karierę i życie zasłużonego burmistrza. Jako polski patriota i osoba zaangażowana w rozwój polskiego Pomorza, Teodor Bolduan znalazł się na liście osób przeznaczonych do eliminacji przez nazistowskie władze okupacyjne.

2 września 1939 roku, zaledwie dzień po rozpoczęciu działań wojennych, został aresztowany przez gestapo. Okupanci nie tylko pozbawili go wolności, ale także poddali okrutnym torturom i publicznemu upokorzeniu – zmuszono go m.in. do zbierania śmieci na wejherowskim rynku, co miało złamać ducha zarówno jego, jak i mieszkańców miasta.

Ostatecznie, w październiku 1939 roku, Teodor Bolduan został rozstrzelany przez wejherowskich Niemców w lesie pod Zamkową Górą. Jego ciało zostało ekshumowane dopiero w 1946 roku i złożone na cmentarzu w rodzinnej Kościerzynie.

Pamięć i upamiętnienie

Współcześnie pamięć o Teodorze Bolduanie jest żywa i kultywowana na wiele sposobów:

• Jego imię nosi jedna z wejherowskich ulic
• Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 w Wejherowie (wcześniej Szkoła Podstawowa nr 11) został nazwany jego imieniem
• W miejscu jego kaźni ustawiono pamiątkowy obelisk
• Na wejherowskim ratuszu znajduje się tablica upamiętniająca zasłużonego burmistrza
• Poświęcono mu monografię oraz hasło w wejherowskim bedekerze
• Organizowany jest konkurs poetycki jego imienia

Szczególnym wyrazem uznania dla zasług Teodora Bolduana było ustanowienie przez Zarząd Miasta Wejherowa roku 2002 (w setną rocznicę jego urodzin) Rokiem Bolduanowskim.