Teodor Bolduan urodził się 11 stycznia 1902 roku w Kościerzynie jako syn Ryszarda i Rozalii z domu Borzyszkowskiej. Po ukończeniu szkoły powszechnej pracował jako pomocnik kupiecki, jednocześnie uczęszczając do szkoły przemysłowej, gdzie zdobył wiedzę z zakresu księgowości i stenografii. W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w Wojsku Polskim, pełniąc funkcję pisarza w biurze kompanii. Po zakończeniu służby wrócił do Kościerzyny i podjął pracę w tamtejszym starostwie powiatowym.
W 1931 roku został przeniesiony do Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego w Toruniu, gdzie pełnił funkcję osobistego sekretarza wojewody Wiktora Lamota. Następnie, 1 listopada 1932 roku, mianowano go wicestarostą morskim, a w 1933 roku komisarycznym burmistrzem Wejherowa. W 1934 roku, decyzją Rady Miasta, objął stanowisko zawodowego burmistrza Wejherowa.
Jako burmistrz, Bolduan dążył do dynamicznego rozwoju miasta. Za jego kadencji rozbudowano sieć wodociągowo-kanalizacyjną, główne ulice zyskały nowoczesną nawierzchnię i oświetlenie elektryczne. Z jego inicjatywy powstały korty tenisowe, plac gier i zabaw oraz osiedle około 100 domków robotniczych w dzielnicy Wejherowo-Śmiechowo, co zapewniło wielu rodzinom własne mieszkania. W 1939 roku ukończono budowę miejskiej pływalni o wymiarach olimpijskich. Dzięki jego staraniom Wejherowo stało się nowoczesnym i atrakcyjnym miastem.
Bolduan angażował się również społecznie, pełniąc funkcję sekretarza Związku Miast Polskich oraz prezesa oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża w Wejherowie, który prowadził ośrodek zdrowia dla najuboższych mieszkańców. Był także prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej, członkiem Bractwa Kurkowego i Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.
Po wybuchu II wojny światowej, 13 września 1939 roku, został aresztowany przez Niemców i osadzony w siedzibie Gestapo na Kamiennej Górze w Gdyni. Po brutalnych przesłuchaniach przewieziono go do więzienia w Wejherowie, gdzie był poniżany i zmuszany do ciężkich prac. W połowie października 1939 roku został rozstrzelany przez Niemców w lesie pod Zamkową Górą koło Wejherowa. Miał zaledwie 37 lat.
Pamięć o Teodorze Bolduanie jest wciąż żywa. Jego imię nosi Szkoła Podstawowa nr 11 w Wejherowie oraz jedna z ulic miasta. W miejscu jego śmierci wzniesiono pomnik upamiętniający tego zasłużonego burmistrza.
Dodaj komentarz