Alfons Chmielewski był wybitnym działaczem narodowym na Kaszubach, znanym ze swojego zaangażowania w rozwój kulturalny i społeczny regionu.
Chmielewski ukończył gimnazjum w Chełmnie, po czym kontynuował studia we Wrocławiu i Berlinie. W latach 1881-1889 pełnił funkcję sędziego w Suszu, a następnie w Człuchowie. Jego działalność na Kaszubach rozpoczęła się od założenia i przewodzenia Towarzystwu Przyjaciół Kaszub w Gdańsku. Po przeniesieniu się do Wejherowa, kontynuował swoją karierę sędziowską i aktywnie uczestniczył w życiu społecznym.
W 1904 roku zamieszkał w Sopocie, gdzie zainicjował powstanie Spółdzielczego Banku Kaszubskiego w 1906 roku oraz Towarzystwa Śpiewaczego “Lutnia”. Był również założycielem spółdzielczej księgarni “Macierz Kaszubska”.
W 1913 roku przeprowadził się do Wejherowa, a w 1920 roku został pierwszym polskim burmistrzem miasta po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Jego zasługi zostały uhonorowane w 1922 roku, kiedy to otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Alfons Chmielewski pozostawił po sobie trwały ślad w historii Kaszub i Wejherowa. Jest patronem ulicy w centrum Sopotu, co świadczy o uznaniu jego wkładu w rozwój regionu. Jego działalność na rzecz Kaszub i niepodległej Polski czyni go postacią godną pamięci i naśladowania.
Dodaj komentarz