Alfons Antoni Wojewski (ur. 19 maja 1912 r. w Gościcinie, zm. 3 listopada 1992 r. w Warszawie) – lekarz, urolog, profesor zwyczajny, doktor habilitowany nauk medycznych, więzień KL Stutthof i działacz konspiracyjny Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Prorektor Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie, jeden z najwybitniejszych lekarzy urologów w powojennej Polsce.
Urodził się w Gościcinie jako syn ziemianina Józefa Wojewskiego i Marii z domu Willa. Miał ośmioro rodzeństwa, w tym Grzegorza – późniejszego komendanta naczelnego TOW „Gryf Pomorski”. Maturę zdał w 1932 r. w Gimnazjum Klasycznym w Wejherowie, a następnie ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Poznańskim w 1939 r.
Lekarz i konspirator
Podczas II wojny światowej służył jako lekarz wojskowy i już od 1939 r. pracował w szpitalach w Gdyni i Wejherowie. Jednocześnie zaangażował się w działalność podziemną – najpierw w organizacji Polska Żyje, a następnie w TOW „Gryf Pomorski”, gdzie kierował wydziałem sanitarnym. W maju 1943 r. został aresztowany i po brutalnym śledztwie osadzony w KL Stutthof, gdzie pełnił funkcję chirurga, a następnie kierownika szpitala obozowego. Brał udział w marszu śmierci, z którego zdołał uciec w rejonie Wejherowa.
Naukowiec i pionier urologii
Po wojnie odbudowywał szpitale w Wejherowie, Gdyni i Pucku. Uzyskał tytuł doktora medycyny na podstawie pracy o stanie sanitarnym obozu Stutthof. W 1949 r. został aresztowany przez UB za działalność konspiracyjną, ale po roku odzyskał wolność.
Od 1950 r. pracował na Akademii Medycznej w Gdańsku, a w 1955 został oddelegowany do Szczecina, gdzie stworzył od podstaw Klinikę Urologiczną Pomorskiej Akademii Medycznej. Był tam dziekanem Wydziału Lekarskiego i prorektorem. Uzyskał tytuł profesora zwyczajnego, kierował towarzystwami naukowymi, m.in. Polskim Towarzystwem Urologicznym i był uznanym autorytetem także na forum międzynarodowym.
Życie prywatne i śmierć
W 1941 r. poślubił Hildegardę z domu Tutkowską. Mieli dwie córki: Elżbietę i Janinę. Na emeryturze zamieszkał w Warszawie, gdzie zmarł w 1992 r. Został pochowany na cmentarzu w Ursusie.
Alfons Wojewski pozostaje jedną z najwybitniejszych postaci wywodzących się z Gościcina i Wejherowa – lekarz z powołania, naukowiec z pasją i cichy bohater wojennego podziemia.
Dodaj komentarz